De afgelopen tijd was het even schakelen. Er is veel veranderd en nieuw in mijn leven. Van 70 uur per week werken en altijd 'aan staan', naar onbeperkte vrijheid en geen verantwoordelijkheden. Van werken in de agrarische sector naar maandenlang reizen en nu student Theologie zijn. Van buitenaf wonen naar het dorpsleven. En daarnaast continu zoeken naar een goede balans in het omgaan met onze kinderwens, want ja, dat moet ik er wel even bij noemen, want het blijft dagelijks een rol spelen.
Doordat ik de stap heb gezet om te stoppen met de boerderij, voelt het soms alsof ik een deel van mijn familie ben kwijtgeraakt. Ik werkte 70 à 80 uur per week op de boerderij. Was ik niet daadwerkelijk bezig op de boerderij, dan was ik wel in de weer voor FrieslandCampina of andere boerenorganisaties. Het was een heel bewuste keuze om te stoppen met de werkzaamheden op de boerderij. Elke dag ben ik nog dankbaar dat ik dat werk niet meer hoef te doen. Het is vreemd, want ik heb er oprecht al die jaren van genoten, maar nu zou ik echt niet terug willen.
Het stoppen met de boerderij heeft echter ook andere gevolgen gehad. Ik ben mijn agrarische kennis niet kwijt, maar ik krijg de actuele zaken minder mee. Het belang ervan is weg en daardoor ook de passie om er uren over te praten of erover na te denken. Dit heeft als gevolg dat ik in het afgelopen halfjaar veel mensen die ik vaak zag en sprak, ben kwijtgeraakt. De afgelopen weken heb ik veel nieuwe mensen leren kennen, via mijn studie en door bijvoorbeeld mee te doen aan het wagenbouwen in Lichtenvoorde. Daar had ik ook echt behoefte aan, merkte ik. Met het afscheid nemen, ontstaat er nieuwe ruimte. Als je die ruimte niet vult, kan alles erg leeg aanvoelen.
Daar komt bij dat ik veel verantwoordelijkheid gewend was. Sommige dagen vind ik het lastig om zonder te moeten. Geen boerderij, geen kinderen, geen zorgen. Op sommige dagen ben ik hier juist intens dankbaar voor en geniet ik volop van de vrijheid.
Wat we hier in het leven precies aan het doen zijn, is mij niet altijd duidelijk. Of je nu kinderen op de wereld zet, een 'groot' bedrijf opbouwt, flinke carrièrestappen maakt, je missie na leeft, dagelijks geluk nastreeft, of goed bent voor je medemens: We hebben allemaal onze eigen doelen die we willen bereiken, zonder altijd precies te weten waarom.
Ik geloof dat ook ik hier met een reden ben, ook al ben ik niet die gemiddelde drukke dertiger die alle ballen in de lucht moet houden. Mijn waarde hangt niet af van alles wat ik doe. Dit is een les die ik momenteel met vallen en opstaan aan het leren ben.
Tja…. Wat is onze identiteit? Wie zijn we? Wat zijn we? En waarom?
Zo ben je boer of ondernemer en voor je het weet is dat voorbij.
Vaak is je identiteit afhankelijk van wat je hebt, bent of kunt en hoe er over je gesproken wordt. Als dit allemaal boven 0 is gaat het vaak wel goed met ons.
Maar als het allemaal wat tegenzit wordt onze identiteit wankel en lijkt leven vaak meer op overleven dan wijzen we graag op de oude trofeeën.
Soms moeten we ons zelf opnieuw uitvinden en een nieuwe start maken en zoeken we koortsachtig naar….
Ja, naar wat precies?
Ons zelf, de zin van het bestaan, naar God?
Onze identiteit opgehangen aan variabelen geeft…